Productreview: Le sirop de Monin

In deze zonnige tijden hebben we allemaal wel zin in frisse, dorstlessende dranken. Ik ben zelf altijd gek op limonade in allerlei variaties. Mijn favoriete soort is alles met citrus. In de groothandel viel mij op dat het merk Monin, mij vooral bekend van allerlei koffiesiropen, ook allerlei lichtere, meer zomerse smaken in het assortiment heeft. Ik nam drie flessen vruchtensiroop mee om uit te proberen. Ben je benieuwd wat ik ervan vindt? Lees dan snel verder!

Over Le Sirop de Monin

Het van origine Franse bedrijf werd in 1912 opgericht door George Monin, een importeur in wijn en gedestilleerde drank. Voor meneer Monin stond kwaliteit hoog in het vaandel. En verrassing: dit is nog steeds de kernwaarde van het bedrijf. Tegenwoordig heeft Monin zich toegelegd op hoogwaardige siropen die wereldwijd worden verkocht. Er zijn ondertussen meer dan 150 siropen! Er zijn ook “blends”, zoals Gingerbread Spice en Sangria. Al kun je dat laatste beter zelf maken! Ze noemen zichzelf een “ambachtelijke producent”, dus zelfs als er nog iets ontbreekt, kunnen ze een op maat gemaakte siroop leveren.

Mijn eigen ervaring met Monin berust vooral op mijn tijd als barista, waarbij we erg veel gebruik maakten van deze siropen. Nog altijd zie ik ze vaak staan in koffiezaken. Ik heb destijds geleerd hoe lekker en puur die siropen waren. In de vanille siroop zat bijvoorbeeld ook daadwerkelijk vanille en geen vanilline.

Alle producten van Monin zijn uitstekend te gebruiken om mee te koken en dus niet voorbehouden aan limonade, koffie en cocktails. Je kunt er ook uitstekend mee bakken. Ik kan niet wachten om dit binnenkort uit te gaan proberen!

De eerste indruk

De siropen die ik heb gekocht zijn Sirop de Citron Vert (limoen), Sirop de Fruit de la Passion (passievrucht) en Sirop de Pamplemousse Rose (grapefruit). Ik ben met name benieuwd naar de passievruchtsiroop, omdat ik dat in theorie vreselijk lekker vind, maar er vaak mango door producten met passievrucht wordt gemengd. En dat vind ik dan weer niet zo lekker. Limoen lijkt me ook super: bij de Carrefour in Frankrijk en België neem ik altijd de voor mij ultieme limoenlimonade mee. Die echt goed zuur en smaakt werkelij naar limoen. De Monin siroop heeft dus concurrentie en moet minstens zo goed zijn.

De look van de flessen doet mij al veel deugd. Klassieke, transparante flessen, zodat je de siroop al goed kunt zien. De etiketten zijn ook klassiek en hebben een vintage uitstraling. De vruchten en eventuele planten waar de vruchten vandaan komen staan op de etiketten.

Sirop de Citron vert (limoen)

Waar ik met het proeven van wijn altijd goed nadenk over de volgorde van de drank, liet ik dat hier nogal los. Ik eindigde wel met de grapefruit, omdat ik verwacht dat dat wat bitterder is, maar verder maakte het me niet zoveel uit. Eerst dus de limoen.

De siroop heeft een mooie limoengroene kleur, maar niet te Tsjernobyl fel, alsof het stijf staat van de kleurstoffen. Dat zit er overigens wél in: een blik op de ingrediëntenlijst vertelt me dat er twee kleurstoffen inzitten: E161b, een kleurstof gewonnen uit zeewier waar ik niet zoveel moeite mee heb en E133, ook wel briljantblauw. Van deze laatste moet je niet teveel consumeren, want in grote hoeveelheden kan het huidklachten en hyperactiviteit veroorzaken. Het staat hier echter als laatste ingrediënt op de lijst, wat betekent dat er maar heel weinig van in de siroop zit. Mocht je dit echter willen vermijden, dan is de limoensiroop niet voor jou.

Verder is er niet veel bijzonders aan de ingrediëntenlijst. Er zit natuurlijk veel suiker en water in, de basis van alle siroop en verder vooral limoen- en citroensap en Arabische gom, wat een natuurlijk verdikkingsmiddel is. Niks mis mee.

Dan het belangrijkste: hoe smaakt het? Ik zei al eerder dat het net lekker zou moeten smaken als de sirop citron vert van de Carrefour. En helaas… dat is het niet. Naar mijn mening is het te zoet als je het met water drinkt. Maar: ik hou ben dan ook gek op zuur. Dat het voor mij niet zuur genoeg is, betekent niet dat het voor anderen niet erg lekker kan zijn. Ik denk dat het juist voor een breder publiek toegankelijk is met de iets zoetere smaak.

Gelukkig blijkt deze siroop uitstekend om wat spannendere drankjes mee te maken! Ik maakte een geweldige mojito achtige mocktail met frisse komkommer. En toen was het ineens verslavend lekker!

Sirop de Fruit de la Passion (passievrucht)

Passievrucht wordt vaak te zoet gemaakt door suiker in drankjes, sorbetijs en bijvoorbeeld taart. Heel, héél soms loop ik tegen perfecte passievrucht dingen aan. Soms een geweldige cocktail, die flink zuur is. Of vroeger het passievruchtsorbetijs van de Australian, wat zo zuur was dat je mond ervan vertrok. Zoals gezegd ben ik echt een zuurpruim! Door de koffiesiroop ervaring waren de verwachtingen hooggespannen. Na het proeven van de limoen was ik echter wat minder hoopvol.

Maar eerst de feiten. De kleur ziet er wat mij betreft prima uit. Niet overdreven fel en geen afwijkende kleur voor passievrucht. De ingrediënten zien er oké uit, de basis is wederom suiker en water, er zit passievruchtsap in en sinaasappelsap. Wat?! Sinaasappelsap? Bekomen van de schrik, bedenk ik me dat het tenminste geen mango is. De siroop bevat, net als in de limoensiroop, ook E161b en verder nog E445 (dat is een uit houthars afkomstige stabilisator).

En toen kwam het proeven. Wat ik al vreesde werd bewaarheid. Het was véél te zoet voor een passievrucht product. Ook dit zal wel weer een grotere markt aanspreken, maar ik vind dit te weinig met passievrucht te maken hebben en teveel met AA-Drink. Jammer.

Valt er nog wat van te maken? Jazeker! Dat is het goede nieuws, tot nu toe doen deze siropen het vooral heel goed in uitgebreidere recepturen. Ik maakte een alcoholvrije Pornstar Martini. En toen kwam de siroop ineens wél goed tot zijn recht.

Sirop de Pamplemousse Rose (rode grapefruit)

Na de ervaringen tot nu toe hield ik mijn hart vast voor de rode grapefruit variant. Deze ziet er namelijk qua kleur uit alsof het meer geschikt is met Red Bull te mixen dan om als dagelijks drankje te drinken. Er zit dan ook allurarood (E129) in. Dat is niet alleen een zeer sterk kleurende rode kleurstof, maar ook een stofje waar kinderen nogal actief van kunnen worden. In dit geval staat dit expliciet aangegeven op de fles, wat ik dan wel weer kan waarderen.

De rest van de ingrediënten is hetzelfde als de andere twee flessen: suiker, water, Arabische gom, niks bijzonders naast de kleurstof.

En eerlijk is eerlijk, eenmaal in het glas is die kleurstof geweldig. Wat een heftig drankje om te zien zo, maar wat cool! Na proeven blijkt deze ook nog eens heel erg lekker. Het beste heb ik duidelijk voor het laatst bewaard. Deze siroop is ineens wél de moeite waard als limonade, in een groot glas met ijs, spuitwater en wat partjes verse grapefruit. Heerlijk dorstlessend, een beetje bitter, een beetje zuur en een beetje zoet. Bij de pompelmousse siroop hoefde ik niet te experimenteren om er een goed drankje van te maken. Het is gewoon lekker zoals het is. Een goede afsluiter!

Eindoordeel

Tijdens het proeven kreeg ik in toenemende mate de indruk dat de Monin siropen misschien niet zo geschikt zijn als gewone limonade. Immers, toen ik als barista werkte, gebruikte ik de siropen ook in uitgebreidere recepten.

Vooral toen ik ontdekte dat de siropen, met uitzondering van de grapefruit, véél lekkerder in een mock- of cocktail zijn. Sterker zelfs, dan vind ik ze zelfs heel erg goed.

Dus, als limonade vind ik deze zeer prijzige siropen van ongeveer €7,50 per fles (70cl), eigenlijk niet geschikt en ook nog eens veel te duur. Wil je echter helemaal los met het maken van cocktails, maar wil je liever houdbaardere ingrediënten dan verse sappen, dan zijn deze siropen onmisbaar. En de grapefruit siroop verwacht ik nog wel vaker te kopen!

Zijn jullie nieuwsgierig naar de siropen van Monin? Ik ben benieuwd naar jullier ervaring, tips en creaties! Laat het me weten (of zien!) in de comments of op Instagram en tag @madamesjalot of #madamesjalot!

Cheers!

Disclaimer: Ik ben geenszins betrokken bij het bedrijf Monin. Ik ben niet gevraagd om mijn bevindingen over de producten op te schrijven en ik heb de producten zelf gekocht.