Mini culi-trip Deventer: Verslag van twee nachten in de Koekstad

Met vriendin J. zocht ik een leuke plek om een dag of twee door te brengen voor een gastronomisch shopfestijn. Zij woont in het westen des lands en ik natuurlijk in het hoge Noorden en beide steden kennen we inmiddels op ons duimpje. J. kwam met de suggestie om naar Deventer te gaan. Aangezien voor mij deze trip vooral om de gezelligheid draaide, vond ik het al lang prima. Ik wist niks van Deventer, op het jaarlijkse Dickens festijn na. Het leek me nogal een saaie boel, maar soit, terrassen heb je immers overal. Boy, was I wrong. Ik zou zeggen pak een kop thee, ga er goed voor zitten en dan neem ik je in dit extra lange artikel mee op mijn reis in Deventer.

Deventer bleek namelijk een verrassend hippe, leuke, gezellige en vooral ook erg mooie stad te zijn. Het lijkt haast alsof de tijd heeft stil gestaan, met name wanneer je kijkt naar de uitstekende staat waarin de huizen verkeren. De statige gebouwen met trapgevels vliegen je er om de oren, er zijn overal hippe winkels en conceptstores en ook culinair was het goed toeven in de Koekstad.

Ik vond Deventer uitstekend bereikbaar met het openbaar vervoer. Vanaf Groningen ben je er in een uur en twintig minuten. Vanuit Utrecht, waar J. vandaan komt, was ze er al binnen een uur. Bovendien loop je vanaf het station zo de stad in!

Koffietijd

Tijdens een kopje koffie op het terras bij De Waagschaal (Brink 77), dat zichzelf het “stadsstamcafé” van Deventer noemt, valt ons op hoe prettig het eigenlijk zitten is op het grote, centrale plein. De bediening is uiterst vriendelijk en gastvrij, zowel naar ons als naar de stamgasten. De Brink, zoals het plein heet, is verkeersluw, waardoor er vooral veel voetgangers lopen. Er staan veel bomen en heeft enkele lacunes, waar kleinere terrassen zich opstellen. Het plein is omgeven door de prachtige Hanzepakhuizen. Het is – er is geen ander woord voor – knus. Het geeft ons in ieder geval het gevoel “een beetje op vakantie te zijn”.

De eerste winkels

Na een klein uur op het terras en de hoognodige plaspauze, kickt de cafeïne in. Dat kan maar één ding beteken: we gaan de stad verkennen en shoppen! We hebben helaas maar een uur totdat de lunch gepland staat, want ook hier moet je vanwege de corona-maatregelen én het mooie weer vooraf reserveren.

Tijdens de wandeling vanaf het station viel het me al op dat Deventer echt leuke winkels heeft, die afwijken van de standaard retailketens. Meestal zijn dit de eerste winkels die je zo’n beetje vindt in vrijwel elke Nederlandse binnenstad, maar in Deventer zijn overal lokale ondernemingen te vinden. We starten bij de winkel Senses of Living (Smedenstraat 22). Dit is een prachtige, ruim opgezette kookwinkel, waar ik uiteraard een kijkje moest nemen. Ze verkopen hier allerlei servies, bestek, Le Creuset-pannen, Boretti tools en keukendesignproducten van bijvoorbeeld Ittala en Villeroy en Boch.

Ik kon hier natuurlijk niet weggaan zonder iets te kopen. Ik kocht een set gouden, metalen, herbruikbare rietjes om te gebruiken voor de styling van foto’s. Je ziet ze terug in bijvoorbeeld het artikel over Sangria of Monin Limonade!

Na nog kort Casa (Smedenstraat 17) te hebben aangedaan om mijn arsenaal aan foodstylingproducten aan te vullen, streken we neer in No11 voor onze welverdiende lunch.

Lunchen bij No11

Na het eerste winkelgeweld gingen we met knorrende magen lunchen aan een klein pleintje dat de Grote Poot eet. We deden dit bij het lunchrestaurant No11 (Grote Poot 11). Dit restaurant is een zusje van het ernaast gelegen Jackies New York Cuisine (Grote Poot 19), een lokaal beroemd restaurant in Deventer. Bij Jackies kun je terecht voor gerechten die geïnspireerd zijn op de foodscene van New York. Het interieur is er ronduit fantastisch en de cocktails schijnen er geweldig te zijn.

Je kunt bij Jackies echter niet lunchen. Daarom openden de eigenaren van Jackies lunchrestaurant No11 in het pand ernaast op, je raadt het al, nummer 11. Bepaalde gerechten komen overeen met de kaart van Jackies en hetzelfde team werkt in beide zaken. Het was duidelijk dat dit een populaire plek is in Deventer. Mensen liepen af en aan en moesten regelmatig wachten op een tafeltje, wat ze ook zonder problemen deden.

De kaart van No11 is gevarieerd: je kunt er zowel sandwiches eten als uitgebreidere gerechten zoals burgers. De kaart laat zich, net als die van Jackies, het beste typeren als New York Cuisine. Hierin komen vele culinaire culturen samen en je vindt dan ook Aziatische, mediterrane en klassieke elementen in de gerechten terug.

De bestelling

J. nam een geweldige Homemade Iced Tea (4,-), en ik een verse jus d’orange (4,25). We besloten om samen een Sushi Platter (17,50 p.p.) te nemen. Deze werd geserveerd op een gigantische, nogal dramatische sushiboot. Daarnaast was het formaat nogal onhandig op de krappe terrastafel.

Op de sushiboot lagen een dragonroll, een tuna x truffle roll en een madnessroll. De dragonroll met crunchy gamba’s en avocado was wat je ervan verwacht, maar wel zeer goed uitgevoerd en daarom erg lekker. Dit is toch al één van mijn favoriete sushi soorten. De tonijnrol was verrassend, omdat de tartaar van tonijn met truffel de Europese keuken met de Japanse verbond en dat werkte érg goed. Lekker! Maar het allerlekkerst vond ik de madnessroll, met gebrande zalm, groene asperges en yakitorisaus. De combinatie van de krokante asperge met de gerookte smaak van de gebrande zalm was top!

Deventer verkennen

Na de lunch gingen we wat rondwandelen door de stad. Wederom toonde de stad zich een ware oostelijke parel. We liepen richting de rivier de IJssel langs een knus plein, met vele horecazaakjes en de prachtige Grote of Lebuïnuskerk (Kleine Poot 7). Deze kerk is het historische middelpunt van de stad en was vroeger de kathedraal van het bisdom Deventer. Al duurde dit maar kort: de kerk bleef slechts 32 jaar katholiek vanwege de reformatie.

Tegenwoordig wordt het plein omvat door allerlei toffe horeca. Het lokaal bekende en wat meer fancy boutique hotel Het Huis van Vermeer (Grote Kerkhof 9) ligt aan dit plein. Ook vind je hier het adembenemend idyllische restaurant ‘t Arsenaal (Nieuwe Markt 33-34), wat gevestigd is in de Mariakerk, die tegen de Lebuïnuskerk aan gebouwd is. Dit plein ademt historie en dat laten de gebouwen eromheen dan ook goed zien. Vaak staat op de gebouwen geschreven waar deze vroeger dienst toe deden.

Langs de IJssel

Een stukje verder wandelen leidt ons naar de IJssel. We hadden het weer mee en misschien leek alles daarom nog wel mooier dan anders, maar wat een feest om zo’n rivier in je stad te hebben. Er is een pontje waarmee je naar de andere kant van de rivier kan, er is een stadsstrand en verschillende horeca gelegenheden aan de IJssel. Voor de high-end bezoeker is er Sandton IJsselhotel, waar je kunt overnachten en kunt genieten van de mooie, Deventerse skyline over het water. Voor de bezoeker die een meer lowkey omgeving zoekt is er het eigentijdse Fooddock. Helaas was dit dicht toen wij er waren, want ik was hier graag heen gegaan. Het betreft een foodhall bevindt zich in een graansilo in een oude, industriële omgeving. De stands wisselen per week en soms zelfs per dag, dus zo is er altijd wat nieuws te ontdekken! Tot slot kun je op het Deventer stadstrand genieten bij de seizoensstrandtent Meadow. Meadow wordt elk jaar opnieuw opgebouwd uit gele zeecontainers en tweedehands bouwmaterialen.

Nog meer winkelen

Nadat we de IJssel verlieten, liepen we via de Nieuwe Markt om de Lebuïnuskerk heen naar een straatje met winkels. Leuke winkels in dit gebied zijn WAAR (Lange Bischopstraat 35), een winkel waar ze voornamelijk duurzame, milieu- en mensvriendelijk geproduceerde producten verkopen. Erg leuk! Je vindt WAAR tegenwoordig door heel Nederland.

Dat geldt niet voor de winkel Jeppe (Broederenstraat 45). Hier verkopen ze niet alleen duurzame, plasticarme producten, maar kiezen ze er vooral voor om lokale makers én kunstenaars te stimuleren. Je vindt hier dus van alles, van barbiekunstwerk, tot handgedrukte kaarten en cider. Echt een aanrader als je in Deventer bent. Daarnaast kun je hier achterin de winkel koffie drinken en op bepaalde momenten je haren laten knippen in de kapsalon!

Patisserie: Deventer koek

Naast leuke winkels, zijn er ook verschillende toffe patissiers te vinden in Deventer. Zo heb je Sjokolaa (Walstraat 37), wat een vrij klassiek bonbon atelier is.

Ik haalde chocolade, truffels en Deventer koekbonbons bij Lentelink Banketbakkerij en Chocolatier (Engestraat 2-4). Het was erg warm, anders had ik ook gebak meegenomen, want het zag er allemaal top uit. Vooral de slagroomtruffels smaakten super!

Bij RUBIA Patisserie (Vleeshouwerstraat 2) viel mijn mond even open. Wat is dat een mooie winkel, zeg! Helemaal uitgevoerd in Sketch-roze (een beroemde, Londense zaak), met strakke lijnen en erg ruim opgezet. Je kunt hier rustig gaan zitten voor een gebakje en een kopje koffie. Je vindt bij RUBIA kleine meesterwerkjes als een pandan-meringue-limoen-kokoscreme torentje. Ik kocht er dus (helaas) alleen macarons. Welke werkelijke verrukkelijk smaakten. Ik kom hier zeker terug, als ik in de buurt van Deventer ben.

Tot slot nog een eervolle vermelding voor Daily Donut (Lange Bisschopstraat 5). Nu de hele Dunkin’ Donuts hype begint af te nemen (guilty, ik heb die ook gekocht toen ze net in Nederland waren), is het mooi om te zien dat er ook kleine zaakjes zijn die verse donuts maken met originele toppings. Dat is precies wat ze doen bij Daily Donut en is zeker een bezoekje waard als je in de Koekstad bent.

Over die Koekstad gesproken: je kunt Deventer niet verlaten zonder de Bussink Deventer koek te proberen. Je vindt zowel een konditorei als een winkeltje aan de Brink (Bussink Deventer Koek, Brink 84), waar ze de traditionele én allerlei variaties van de Deventer koek bakken en verkopen.

De Walstraat en borrelen

Nadat we na onze extensieve winkeltocht onszelf hadden opgefrist en omgekleed in het hotel, gingen we nog een kijkje nemen in de Walstraat. Deze straat komt uit op de Brink, dus we liepen er vanaf ons hotel zo heen. Dit is dé straat van Deventer als het om Dickens gaat. Alle winkeltjes zijn aangepast op dit thema en hebben allen een authentieke uitstraling. Je vindt hier tevens het Charles Dickens Kabinet (Walstraat 20). En héél veel toeristen. Die ook.

Qua winkels vond ik het vooral erg leuk om de straat en de winkels te zien. Er is een goede koffiebar, Roemar Koffiebranderij (Walstraat 45). Je vindt er verder het beroemde Thee Steegje. Daar kun je in een kleine, overdekte passage alle thee ruiken om te kijken wat je lekker lijkt. Erg cool! Je kunt er kiezen uit meer dan honderd soorten thee.

In de Walstraat zijn vooral winkeltjes die antiek, curiosa of ronduit bric et brac verkopen. Leuk om een keer te zien en om een souvenir aan te schaffen, maar wat mij betreft niet zo leuk als de Grote- en de Kleine Overstraat.

Aperitief in glitters

Ik was enigszins overdressed voor de wandelgang door de Walstraat en had dan ook veel bekijks in mijn glitterjurk. Toch was dit de perfecte plek om even te poseren, zodat jullie zien dat ik er ook echt zélf was!

Voordat we uit eten gingen bij The Lemon Tree, besloten we eerst een aperitief te nemen bij St. Tropez Gastrolounge (Brink 28). Het is prima toeven op dit ruime terras aan de Brink. We genoten beiden van een prima, weliswaar niet erg verrassende Gin Tonic met aardbei en rozenknopjes. Van de roos proefde je helaas weinig terug, omdat de blaadjes niet eerst gekneusd werden alvorens in de cocktail te verdwijnen.

En daarna was het tijd voor Nordic Cuisine bij The Lemon Tree! Ik keek er enorm naar uit om hier te eten, maar wat ik er precies van vond hou ik nog even voor me. Er komt binnenkort een aparte review op de site! Maar alvast een tipje van de sluier:

De tweede dag

Na een kort nachtje, stonden we de volgende dag enigszins groggy op. Dat betekende éérst koffie! Dat deden we bij Groote Poot (Grote Poot 12), een schattige bakkerij aan de Grote Poot van een stel dat na jaren in het onderwijs en de IT te hebben gewerkt, besloot hun droom achterna te gaan. En dat werd deze knusse bakkerij, waar je uitstekend kunt ontbijten. We waren net op tijd, want binnen mum van tijd zat de hele zaak vol.

De rest van de ochtend besteedden we aan het uitkammen van de Grote- en Kleine Overstraat. Deze twee in elkaar overlopende straatjes (en de steegjes eromheen), kenmerken zich door originele, hippe winkels. Er zijn veel vintage-winkels, conceptstores en winkels waar ze allerlei leuke cadeau-artikelen verkopen. Wat mij betreft een aanrader om doorheen te struinen als je je toch eens buiten de geijkte winkelstraat paden wilt begeven.

Het laatste middagmaal

Voor we weer op huis aangingen, gingen we ons nog één keer culinair te buiten. Dit keer bij Zus (Brink 37). In een prachtig monumentaal pand aan de Brink ligt dit modern-klassiek ingerichte “huiskamer” restaurant, zoals de uitbaters het zelf noemen. Mijn millenial hart ging in ieder geval sneller kloppen van het met metrotegels en Perzische tapijten gedecoreerde interieur.

J. ging voor een sandwich met gerookte zalm wasabimayonaise, kappertjes, rauwkost en slamix (€9,-). Deze was uitstekend te noemen. Ik vermoed dat er een kleine 200 gram gerookte zalm op haar sandwich terecht was gekomen, wat, zeker in vergelijking met andere etablissementen, uitermate royaal genoemd mag worden. Het was ook erg lekker, maar…. Niet al te bijzonder of verrassend. Een goede sandwich, met niet teveel poespas.

Ikzelf ging voor lotuszus: tempuragaranalen, huisgemarineerde yakitori, zoetzure rauwkost, sojamayonaise en spicy mayonaise (€11,50). Dit werd geserveerd in bao buns op een plank. Dat werd een beetje rommelig met de saus die van de plank liep. Bovendien heb ik liever dat ingrediënten van een stokje worden gehaald als ik het op een broodje moet eten. Zeker als dat stokje helemaal overgoten is met mayonaise, groente en andere condimenten. Dat maakte het een nog grotere smeerboel en ik moet tot mijn grote schaamte bekennen dat mijn kleding het niet zonder vlekken heeft overleefd.

Maar goed, de smaak is natuurlijk waar het om draait. Die was oké! De garnalen waren goed heet, gepaneerd in knapperige panko en smaakten lekker met de spicy mayonaise met sriracha. De yakitori was gemaakt van kippendijen em dat is voor mij altijd een pré omdat het vlees dan lekker mals blijft. Het smaakte al met al erg goed en ik vond ook deze broodjes royaal. Echter, de bao buns waren niet zelfgemaakt, dus dat vond ik minder, al heb ik er ook begrip voor bij een lunchkaart met verschillende soorten brood. Uiteindelijk luidt mijn oordeel: de prijs-kwaliteitverhouding prima was!

Conclusie

Ik was echt aangenaam verrast door Deventer. Initieel had ik vrij lage verwachtingen van deze voorheen wat ingeslapen grensstad. Nadat ik wat research had gedaan over culinaire adresjes, werden de verwachtingen al hoger. Maar de echte verrassing kwam eigenlijk toen ik er daadwerkelijk was. Wat een sfeervolle, gezellige, maar ook hippe stad!

Idyllische steegjes en straatjes, alsof je teruggaat in de tijd, afgewisseld met coole conceptstores, vintagewinkels en boetiekjes. Ook culinair was het een groot hoogtepunt. Wij hebben hier twee dagen doorgebracht en er was meer dan genoeg te doen. Een dagje Deventer is goed, twee dagen is nog beter als je het culinaire goud van deze stad wilt proeven. Ik ga hier in ieder geval zeker nog eens naartoe terug!

En, zijn jullie al eens in Deventer geweest? Zijn jullie enthousiast om er eens een dagje te vertoeven? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen en tips! En als je nog vragen hebt: laat het me weten via Instagram @madamesjalot of #madamesjalot!

Cheers!