Review: Eten bij Dinercafé Plezant

Er komen regelmatig leuke, nieuwe horeca gelegenheden bij in Groningen! Zo ook Dinercafé Plezant, een buurtrestaurant in de gezellige Professorenbuurt. Daar moest ik natuurlijk eten! Wil je weten wat ik ervan vond? Lees dan snel verder voor een review!

Vroeger zaten er in de buurtjes rondom de stad nog een stuk meer kleine restaurants en eetcafé’s. In de afgelopen vijftien jaar verdwenen die steeds meer. Zo zat in de Professorenbuurt, een zeer gewilde Yuppenwijk in Groningen, Eetcafé De Gans welke eind 2019 de deuren sloot. En eerlijk is eerlijk: de buurt én het café was best toe aan wat vernieuwing.

Gastvrijheid: De gast is koning

Die vernieuwing werd gevonden in horeca-fanaat Anne Steenbergen, die tegenwoordig als uitbater over Dinercafé Plezant de scepter zwaait. Anne (Ant voor intimi) werkt al jarenlang in de horeca als gastvrouw en bedrijfsleider. Zij begon vanaf medio maart 2020 met de verbouwing van de locatie aan de Diephuisstraat. Een verbouwing die nog best wat voeten in de aarde kreeg: “Ik ben eerst twee weken lang bezig geweest met ganzen van de muren trekken,” glimlacht Anne desgevraagd. Het resultaat mag er zijn! Plezant is een aangenaam, sfeervol en ontspannen eetcafé geworden (of “dinercafé”, zoals de uitbater het zelf liever betiteld), waar je je als gast algauw thuis voelt. Niet in de laatste plaats door de warme gastvrijheid van de eigenaresse zelf.

Anne is namelijk een uitstekende gastvrouw. Ze verliest nooit haar geduld, er is altijd een glimlach op haar gezicht en ze kenmerkt zich door de kunde en rust die een doorgewinterde horeca-routinier eigen is. Hoeveel lastige vragen we ook we ook op haar afvuurden, er is nooit enige irritatie op haar gezicht te bespeuren.

We beginnen de avond op het terras met een huis-aperitief: een glas Cava (€4,50) en voor de horecaveteraan in ons gezelschap een Brandt Weizen van de tap (€4,50). Met dat laatste glas ging het niet helemaal goed; de schuimkraag was verdwenen nochtans het in de keel van onze disgenoot kon glijden. Voordat wij een woord konden zeggen, werd het glas door de bediening meegetroond naar de bar, alvorens als vers getapt pils voor onze tafelgenoot’s neus weder te keren.

We krijgen bij het aperitief een, voor vijf personen, toch wel erg summier schaaltje olijven. Gelukkig wordt dit desgevraagd eindeloos aangevuld. Tevens krijgen we de uitleg voor het menu. Het is mogelijk om een 3, 4, of 5 gangen verrassingsmenu te bestellen, “Zodat mensen niet bestellen wat ze altijd al eten”. Het is ook mogelijk om bij Plezant à la carte te eten, van een menukaart die vrijwel dagelijks wisselt. Zo is er regelmatig wat nieuws, maar wordt eveneens de kwaliteit gewaarborgd: “Als ik ’s ochtends de courgettes niet mooi genoeg vindt, dan gaan we naar we naar de markt en verzinnen we iets anders.” Dat belooft veel goeds.

Entrée: Steak tartare

We kiezen voor à la carte en beginnen de avond met een steak tartare met toast, piccalilly en tomaat (€9,-). Op advies van de gastvrouw nemen we er haar favoriete wijn bij: een Weinwurm grüner veltliner (€4,75/glas). Een uitstekend advies, want het past mooi bij de zuren van de piccalilly. De steak tartare is mooi handgesneden en niet gedraaid, wat de smaak van het vlees ten goede komt en meer bite geeft. Tevens is het vlees op kamertemperatuur en niet zoals we het wel eens anders krijgen: recht uit de koeling geserveerd. De smaak van het vlees is mooi en de combinatie met de piccallilly is lekker. Er had echter wel íéts meer piccalilly op het vlees mogen zitten, al was het maar omdat de beloofde appelkappertjes in de keuken leken te zijn achtergebleven. Desalniettemin, verzuchtten we tevreden terwijl we van de grüner veltliner nippen, geen slecht begin.

Pièce: Bavette en mosselen

Tussen de gangen door laat de gastvrouw ons ook nog even een klein slokje van de Les Gres Chardonnay-Viognier (€4,50/glas) proeven. We besluiten toch om voor de Paso del Sud Appasimento (€5,-/glas) te gaan. Het blijkt een zware, zondoorstoofde rode wijn. Misschien wat lomp, maar smaakt zeker naar het zuiden van Europa.

Hij kan daarmee goed op tegen de Bavette met een uitstekende salsa verde, een hasselback aardappel en paarse wortel (€19,75). De bavette is perfect gebakken en is rood maar toch warm van binnen. Hij is precies goed aangezet in de pan en heeft even gerust. De wortels zijn zoet en zout tegelijk en perfect beetgaar. De zoete aardappelpuree is fluwelig, de gesmoorde prei lekker en de gevulde kool prima. Het enige wat ik niet begreep is het kwart rauwe witlof midden op het bord. Het was voor zowel smaak als de presentatie niet nodig.

De porties zijn niet kinderachtig en voor een 4- of 5-gangen menu te groot. Ik verwacht echter dat de porties dan worden aangepast. Voor nu kan ik de gulle hand wel waarderen.

De dame van ons gezelschap kiest voor de mosselen (€18,75), nu ze eindelijk weer in het seizoen zijn. Ze werden klassiek bereid met witte wijn en groente. Ze worden goedgekeurd door onze mosselkoningin: “Ze zijn goed gekookt, niet overgaar en er zit geen zand in. Gewoon lekker!” De bijlagen vallen echter wat tegen. Er wordt wel érg weinig saus geserveerd voor mensen van ons kaliber ‘Hollands welvaren’. Gelukkig wordt dit op verzoek aangevuld, maar dit, evenals de andere bijlagen (frites, rosevalkriel en salade) is wel erg summier voor meer dan twee personen. Het leidt tot vele tochtjes naar de keuken voor de bediening, maar wordt goed opgelost.

Dessert: Moulleux (en meedenken met de gast!)

De junior aan tafel genoot van een bordje frites met én een kroket én een frikandel. Dit werd allemaal prima geregeld, alleen al aangezien onze junior stiekem niet zo junior meer is. Bovendien eet hij noodzakelijkerwijs uitsluitend van plastic servies. Dit alles was geen enkel probleem voor de hartelijke gastvrouw. Ook hier was het bakje appelmoes wel weer aan de kleine kant, dus een advies is om misschien iets grotere schaaltjes te serveren van dit soort bijgerechten. Hij genoot met name van zijn dessert: een moulleux met granaatappelroom en bloedsinaasappelijs (€7,50). De sorbet was goed en bevatte geen ijskristallen, de moulleux (een klein chocoladetaartje met een vloeibare vulling) liep netjes uit en vormde een mooie combinatie met de granaatappel. Kortom, we hadden een blij ei aan tafel en een bord dat snel leeg was.

Conclusie: Ultra-gastvrij

Kortom, we hebben heerlijk gegeten en gedronken in een gemoedelijke en smaakvolle atmosfeer. De gastvrijheid was feilloos en het eten was lekker. De continu veranderende kaart nodigt nu al uit tot een tweede bezoek. Het was in één woord: Plezant!

En jullie, zijn jullie na het lezen van deze review ook niet erg nieuwsgierig naar het eten bij Dinercafé Plezant? Laat het me weten en tag @madame sjalot of #madamesjalot!

Dinercafé Plezant
Diephuisstraat 6
9714 GW Groningen
Reserveren of meer informatie? 
Klik dan hier of bel +31 (0) 50 211 04 98

Cheers!

Disclaimer: Ik heb de rekening van dit diner zelf betaald en ik word op geen enkele wijze gecompenseerd voor het schrijven van deze review.